- نصرت یاب (فُ)
که پیروزی یابد. که فتح و ظفر نصیبش شود. پیروزمند:
علی دلی که به ملک یزیدیان قلمش
همان کند که به دین ذوالفقار نصرت یاب.
خاقانی
علی دلی که به ملک یزیدیان قلمش
همان کند که به دین ذوالفقار نصرت یاب.
خاقانی
